به نام حضرت دوست گفتگوئی صمیمی با  پروردگار    گفتم: خسته‌ام    گفتی : لانقنطوا من رحمه الله  .:: از رحمت خدا نا امید نشوید ::.   گفتم: هیشکی نمی‌دونه تو دلم چی می‌گذره   گفتی: ان الله یحول بین المرء و قلبه      .:: خدا حائل هست بین انسان و قلبش! (انفال/24) ::.   گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم   گفتی: نحن اقرب الیه من حبل الورید      .:: ما از رگ گردن به انسان نزدیک‌تریم (ق/16) ::.   گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی!   گفتی: فاذکرونی اذکرکم      .:: منو یاد کنید تا یاد شما باشم (بقره/152) ::.   گفتم: تا کی باید صبر کرد؟   گفتی: و ما یدریک لعل الساعة تکون قریبا      .:: تو چه می‌دونی! شاید موعدش نزدیک باشه (احزاب/63) ::.   گفتم: تو بزرگی و نزدیکت برای منِ کوچیک خیلی دوره! تا اون موقع چیکار کنم؟   گفتی: واتبع ما یوحی الیک واصبر حتی یحکم الله      .:: کارایی که بهت گفتم انجام بده و صبر کن تا خدا خودش حکم کنه (یونس/109) ::.   گفتم: خیلی خونسردی! تو خدایی و صبور! من بنده‌ات هستم و ظرف صبرم کوچیک... یه اشاره‌ کنی تمومه!   گفتی: عسی ان تحبوا شیئا و هو شر لکم      .:: شاید چیزی که تو دوست داری، به صلاحت نباشه (بقره/216) ::.   گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل...  اصلا چطور دلت میاد؟   گفتی: ان الله بالناس لرئوف رحیم .:: خدا نسبت به همه‌ی مردم - نسبت به همه - مهربونه (بقره/143) ::.   گفتم: دلم گرفته   گفتی: بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا      .:: (مردم به چی دلخوش کردن؟!) باید به فضل و رحمت خدا شاد باشن (یونس/58) ::.   گفتم: اصلا بی‌خیال! توکلت علی الله   گفتی: ان الله یحب المتوکلین      .:: خدا اونایی رو که توکل می‌کنن دوست داره (آل عمران/159) ::.   گفتم: خیلی چاکریم! ولی این بار، انگار گفتی: حواست رو خوب جمع کن! یادت باشه که:   و من الناس من یعبد الله علی حرف فان اصابه خیر اطمأن به و ان اصابته فتنة انقلب علی وجهه خسر الدنیا و الآخره .:: بعضی از مردم خدا رو فقط به زبون عبادت می‌کنن. اگه خیری بهشون برسه، امن و آرامش پیدا می‌کنن و اگه بلایی سرشون بیاد تا امتحان شن، رو گردون میشن. خودشون تو دنیا و آخرت ضرر می‌کنن (حج/11) ::.   گفتم: چقدر احساس تنهایی می‌کنم   گفتی: فانی قریب      .:: من که نزدیکم (بقره/۱۸۶) ::.   گفتم: تو همیشه نزدیکی؛ من دورم... کاش می‌شد بهت نزدیک شم   گفتی: و اذکر ربک فی نفسک تضرعا و خیفة و دون الجهر من القول بالغدو و الأصال      .:: هر صبح و عصر، پروردگارت رو پیش خودت، با خوف و تضرع، و با صدای آهسته یاد کن (اعراف/۲۰۵) ::.   گفتم: این هم توفیق می‌خواهد!   گفتی: ألا تحبون ان یغفرالله لکم      ..:: دوست ندارید خدا ببخشدتون؟! (نور/۲۲) ::.   گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی   گفتی: و استغفروا ربکم ثم توبوا الیه      .:: پس از خدا بخواید ببخشدتون و بعد توبه کنید (هود/۹۰) ::.   گفتم: با این همه گناه... آخه چیکار می‌تونم بکنم؟   گفتی: الم یعلموا ان الله هو یقبل التوبة عن عباده      .:: مگه نمی‌دونید خداست که توبه رو از بنده‌هاش قبول می‌کنه؟! (توبه/۱۰۴) ::.   گفتم: دیگه روی توبه ندارم   گفتی: الله العزیز العلیم غافر الذنب و قابل التوب      .:: (ولی) خدا عزیزه و دانا، او آمرزنده‌ی گناه هست و پذیرنده‌ی توبه (غافر/۲-۳) ::.   گفتم: با این همه گناه، برای کدوم گناهم توبه کنم؟   گفتی: ان الله یغفر الذنوب جمیعا .:: خدا همه‌ی گناه‌ها رو می‌بخشه (زمر/۵۳) ::.   گفتم: یعنی بازم بیام؟ بازم منو می‌بخشی؟   گفتی: و من یغفر الذنوب الا الله .:: به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟ (آل عمران/۱۳۵) ::.   گفتم: نمی‌دونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم! آتیشم می‌زنه؛ ذوبم می‌کنه؛ عاشق می‌شم!  ...  توبه می‌کنم   گفتی: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین      .:: خدا هم توبه‌کننده‌ها و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره (بقره/۲۲۲) ::.   ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک   گفتی: الیس الله بکاف عبده      .:: خدا برای بنده‌اش کافی نیست؟ (زمر/۳۶) ::.     گفتم: در برابر این همه مهربونیت چیکار می‌تونم بکنم؟   گفتی: یا ایها الذین آمنوا اذکروا الله ذکرا کثیرا و سبحوه بکرة و اصیلا هو الذی یصلی علیکم و ملائکته لیخرجکم من الظلمت الی النور و کان بالمؤمنین رحیما .:: ای مؤمنین! خدا رو زیاد یاد کنید و صبح و شب تسبیحش کنید. او کسی هست که خودش و فرشته‌هاش بر شما درود و رحمت می‌فرستن تا شما رو از تاریکی‌ها به سوی روشنایی بیرون بیارن. خدا نسبت به مؤمنین مهربونه (احزاب/۴۱-۴۳)